Αεροδρόμιο Τριόδου
Στη Δικαιοσύνη θα προσφύγει ο Χρ. Χριστόπουλος
Ανοιχτή πληγή, που συνεχώς αιμορραγεί, είναι το θέμα της λειτουργίας του παλαιού αεροδρομίου της Τριόδου ως κέντρο μηχανοκίνητου αθλητισμού. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι σχεδόν σε κάθε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Μεσσήνης βρίσκεται στην …ημερήσια διάταξη, είτε με τη μορφή θέματος προς συζήτηση είτε με τη μορφή ερώτησης.
Το σίγουρο είναι, πάντως, ότι ακόμη και με τη νέα Δημοτική Αρχή θα αποτελέσει μοναδικό αντικείμενο συζήτησης, όπως υποσχέθηκε στην προχθεσινή συνεδρίαση ο κ. Δημ. Δουρούμης, ο οποίος απηύθυνε ερώτηση στο δήμαρχο Χρ. Χριστόπουλο.
Ο κ. Δουρούμης ανέγνωσε επιστολή του κ. Ηλία Νέγκα, ο οποίος δηλώνει διοργανωτής αγώνων αυτοκινήτου και πρόεδρος του συλλόγου ιδιοκτητών Mercedes Benz. Σύμφωνα με όσα αναγράφει σε αυτή, που απευθύνεται στο νέο δήμαρχο Κ. Σπυρόπουλο και κοινοποιείται στο Δημοτικό Συμβούλιο, σκοπός είναι να ενημερώσει κατ’ αρχάς σχετικά με τις ενέργειες του απερχόμενου δημάρχου και κατά δεύτερο να ζητήσει την πιθανή ηθική και, ίσως, οικονομική αποκατάστασή του.
Η επιστολή περιέχει σαφέστατες αιχμές για αξιόποινες πράξεις σε βάρος του σημερινού δήμαρχου Μεσσήνης κι ο κ. Χριστόπουλος θεωρώντας το περιεχόμενό της συκοφαντικό για τον εαυτό του, δήλωσε πως θα προσφύγει στη Δικαιοσύνη.
Επιστολή Νέγκα
Όπως αναφέρει ο κ. Νέγκας στην επιστολή, γνώρισε το σημερινό δήμαρχο Χρ. Χριστόπουλο στο γραφείο του υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης Δ. Αβραμόπουλου το καλοκαίρι του 2005. Σημείο επαφής ήταν η κατασκευή κι εκμετάλλευση που σκόπευε να κάνει για μια πίστα αυτοκινητιστικών αγώνων: «Εγώ ασχολούμαι με το αντικείμενο κι είμαι γνώστης και κάτοχος όλων των πτυχίων που έχουν αντικείμενο τους αγώνες αυτοκινήτων. Από τον ίδιο και τον σύμβουλό του κ. Αντ. Δαλακλή, γνώρισα την τεχνική εταιρεία ΔΟΜΟΚΑΤ, ιδιοκτησίας του κ. Ιωάννη Ρήγα, η οποία ήταν σε διαπραγματεύσεις για την κατασκευή του ως άνω αεροδρομίου.
Σε αλλεπάλληλες συσκέψεις που κάναμε στα γραφεία της εταιρείας, διαμορφώσαμε την τελική προσφορά της ΔΟΜΟΚΑΤ, η οποία ήταν ως κάτωθι: ‘Τα ποσοστά που είχε προτείνει η ΔΟΜΟΚΑΤ είναι 64% για την ίδια, 25% στο όνομά μου και να εμπεριέχεται ποσοστό 10% για λογαριασμό του Χριστόπουλου, 9% η Αναπτυξιακή του Δήμου και 2% για το ΤΣΠΑ με υποχρέωσή της να επενδύσει σε διάστημα 48 μηνών το ποσό των 4.000.000 ευρώ (φυσικά υπήρχε υπόσχεση και για ειδικό μπόνους σε μετρητά)’ [σ.σ.: αν αθροιστούν τα επιμέρους ποσοστά, ο τελικός αριθμός ανέρχεται στο 110%].
Κατόπιν επιτόπιας επίσκεψής μου στο αεροδρόμιο διαπίστωσα ότι ήταν ενοικιασμένο στο συμπολίτη σας κ. Παπαδόπουλο για δύο ακόμη χρόνια. Ο διάδρομος ήταν σε σχετική καλή κατάσταση και υπήρχαν όλες οι προϋποθέσεις για μια σωστή τοπικής εμβέλειας δουλειά.
Τότε πρότεινα τη σταδιακή κατασκευή με παραμονή για χρονικό διάστημα του κ. Παπαδόπουλου σε μέρος του αεροδρομίου και για αποζημίωσή του για Χ χρόνο τη λειτουργία της κεντρικής καντίνας.
Ο κ. Χριστόπουλος κωλυσιεργούσε τη διαδικασία προκηρύξεως διαγωνισμού και τέλος, έδωσε την αρνητική απάντηση στη ΔΟΜΟΚΑΤ με τη δικαιολογία ότι ο υφυπουργός κ. Λαμπρόπουλος […] επιθυμεί να μείνει το έργο στα χέρια του Δήμου και να διοικείται μόνο από την αναπτυξιακή εταιρεία του Δήμου. Πράγμα που, όπως μου είπε ο ίδιος, επιθυμούσε κι αυτός. Έτσι, εγώ παρέμεινα στην ομάδα εργασίας με την υπόσχεση ότι θα βρεθεί τρόπος αμοιβής για τις παρεχόμενες υπηρεσίες μου. Πράγματι, άρχισα να ενεργώ και να βρίσκω κατ’ αρχάς πακέτα επιδοτήσεων του έργου, τρόπους αποκατάστασης και επισκευών και νέων έργων, τα οποία θα ήταν επιδοτούμενα. Την εκδήλωση ενδιαφέροντος από το Πανεπιστήμιο Πατρών για τη μεταφορά έδρας και δημιουργία εντός του αεροδρομίου, πίστας δοκιμών για νέες τεχνολογίες κι έρευνες.
Για την καλύτερη διασφάλισή μου ζήτησα από το δήμαρχο – δια μέσου του συλλόγου που είμαι πρόεδρος – την άδεια οργανώσεως αγώνων για τρία χρόνια, δηλαδή ως το 2008 (στο πνεύμα του κ. υφυπουργού) κι όχι σαν επαγγελματίας, με ό,τι αυτό υποδηλώνει.
Ο κ. δήμαρχος μου έστειλε τη συνημμένη στο παρόν επιστολή με την υπογραφή του (με ημερομηνία 15 Μαρτίου 2006 προκειμένου να προβεί στη διοργάνωση αγώνων έως το 2008. Το θέμα, θα συζητιόταν στη συνεδρίαση του Δ.Σ. της ΔΕΑΔΗΜ στις 22 Μαρτίου, προκειμένου να ληφθεί επίσημη απόφαση για την περαιτέρω συνεργασία, που θα ήταν θετική), οπότε εγώ ελευθερώθηκα και πίστεψα στις αγαθές του ιδέες και συνέχισα τις εργασίες μου, χωρίς να έχω καμία βοήθεια. Απεναντίας, βρισκόμασταν πάντα σε αναμονή μιας περίεργης υπογραφής από κάποιον (
διαφορετικό κάθε φορά.
Με προσωπικές μου γνωριμίες, έφερα το δήμαρχο σε επαφή με ενδιαφερόμενο για την κατασκευή και λειτουργία χώρου σταθμεύσεως τροχόσπιτων στην παραλία […]. Στη συνέχεια τον έφερα σε επαφή με καναδέζικη εταιρεία για τη συγκομιδή και εκμετάλλευση των σκουπιδιών[…].
Φυσικά, όλες αυτές οι ενέργειές μου είχαν την πιο λανθασμένη αρχή, δηλαδή την προώθηση του γενικού καλού του τόπου κι όχι μικροπροσωπικά συμφέροντα. Κι αυτό το είδα μόλις λίγο πριν τις εκλογές, όταν στο γραφείο μου έφθασε ένα δελτίο Τύπου από γνωστό και μη εξαιρετέο σε εμένα κ. Μ. Κουκλάκη, που γνωστοποιούσε την υπογραφή συμφωνίας για το αεροδρόμιο Τριόδου (το οποίο αυτός ο κύριος γνώρισε από τις δικές μου ενέργειες στην ΕΛΠΑ, που έκανα βάσει της αρχικής συμφωνίας μου με το δήμαρχό σας) για τη διοργάνωση αγώνων αυτοκινήτου, δηλαδή τα ήδη συμφωνηθέντα με εμένα. Αμέσως τηλεφώνησα στον κ. Χριστόπουλο, ο οποίος μασώντας (όπως λέμε) τα λόγια του, μου είπε ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα στη μεταξύ μας σχέση και θα μου τα εξηγήσει μετά τις εκλογές…
Πιθανόν να έχει εξαπατήσει και τον κ. Μ. Κουκλάκη, όπως εμένα ή να έχει εξαπατήσει μόνο τους δημότες σας.
Διότι η επιλογή του κ. Μ. Κουκλάκη κρύβει άλλα, άγνωστα σε εμένα, οφέλη προς αυτόν, αλλιώς δεν μπορώ να εξηγήσω με βάση τα όσα γνωρίζω και με την ιστορία του ανθρώπου αυτού στο χώρο του αυτοκινήτου.
Εγώ παραμένω στη διάθεση του Δήμου σας για περαιτέρω διευκρινίσεις. Είμαι ακόμη έτοιμος και να σας επισκεφθώ για μια ζωντανή συνομιλία μαζί σας, εις τρόπον ώστε να βρούμε κοινά σημεία ενδιαφέροντος στο θέμα του αυτοκινητοδρομίου. Αλλά, επιφυλάσσομαι για κάθε νόμιμο δικαίωμα που υπέστην από την εμπλοκή μου με τον απερχόμενο δήμαρχο στην ως άνω περιγραφόμενη ιστορία».
